وجوه پنهان خیرخواهی ورزشی

وجوه پنهان خیرخواهی ورزشی

ورزش، صرفاً یک فعالیت فیزیکی نیست بلکه یک پلتفرم قدرتمند برای ایجاد تغییر اجتماعی مثبت است. ورزشکاران، مربیان و هواداران با استفاده از نفوذ و محبوبیت خود می‌توانند الگوهایی برای خیرخواهی و نیکوکاری باشند. این اقدامات نه تنها به جامعه کمک می‌کند بلکه به ورزشکاران نیز احساس رضایت و هدفمندی بیشتری می‌دهد.
خیرخواهی در ورزش، مفهومی نوپا در جامعه ای است که اساسا نیکوکاری و کار خیر در آن قدمت زیادی دارد. در شرایطی که طی سالهای گذشته برخی از مدارس روستایی و نقاط کم جمعیت با کاهش دانش آموز از روند خدمت رسانی خارج شده اند، به نظر می رسد شایسته است بخشی از فعالیت های خیرخواهانه از مدرسه سازی به سمت توسعه، تجهیز و احداث اماکن ورزشی سوق پیدا کند.

در حال حاضر هزاران پروژه ورزشی نیمه تمام در سراسر کشور وجود دارد که تکمیل و بهره برداری از آنان می تواند ضمن گسترش فعالیت بدنی در کشور، به شناخت استعدادهای ورزشی هم کمک کرده و قهرمانان مدال آور بیشتری به جامعه معرفی کند. در عین حال افزایش فعالیت های ورزشی کشور باعث بهبود وضعیت سلامت روحی و جسمی شهروندان شده و شادابی جامعه را تضمین میکند.
اگر بخواهیم از ثمرات توسعه اماکن ورزشی با همت نیکوکاران فهرستی ارائه کنیم می توان به این موارد اشاره کرد:
1. ایجاد تغییر اجتماعی مثبت: ورزش می‌تواند یک نیروی محرک قدرتمند برای ایجاد تغییر اجتماعی مثبت باشد.
2. الگوسازی برای نسل جوان: ورزشکاران به عنوان الگوهای جوانان می‌توانند آنها را به سمت انجام کارهای خیر و کمک به دیگران تشویق کنند.
3. تقویت روحیه همبستگی: خیرخواهی در ورزش می‌تواند به تقویت روحیه همبستگی و همکاری در جامعه کمک کند.
4- تربیت قهرمانان جدید: حمایت خیرخواهانه از ورزشکاران و تجهیز اماکن ورزشی می‌تواند به بهبود شرایط فعالیت ورزشکاران و رشد و تربیت نسل جدید قهرمانان کمک کند.
5. بهبود سلامت روح و روان در مناطق محروم: توسعه اماکن ورزشی در مناطق محروم با کمک خیرین می تواند باعث کاهش اسیب های اجتماعی شده و سلامت روح و روان خانواده ها در مناطق کمتر برخوردار را تضمین کند.
اما در کنار تلاش های دولت برای جذب خیرین، سازمان های مردم نهاد نیز می توانند در مسیر توسعه و تعمیق فعالیت های ورزشی به خصوص در مناطق محروم فعالیت کنند موضوعی که تاکنون تشکل ها در آن حضور پر رنگی نداشته اند.
شاید برای برخی این سوال پیش بیاید که در شرایطی که وزارت ورزش و جوانان فعالیت میکند چه نیازی به فعالیت تشکل های اجتماعی در این حوزه است؟ اما واقعیت این است در کنار کمیته امداد، سازمان بهزیستی و انواع دستگاه های حمایتی، باز هم شاهدیم که ان جی او ها در مناطق آسیب پذیر فعالیت اثر بخش دارند و اساسا نقش مشارکت مردمی در این حوزه بسیار قابل توجه است .
انتظار می رود با فرهنگسازی و سیاست های تشویقی بیش از پیش تشکل ها به فعالیت های خیرخواهانه ترغیب شوند.
برای این که موضوع شفافتر شود به برخی نمونه ها اشاره می شود:
برگزاری مسابقات خیریه: برگزاری مسابقات ورزشی با هدف جمع‌آوری کمک‌های مالی در راستای توسعه امکانات ورزشی در مناطق محروم
کمپین‌های اطلاع‌رسانی: ایجاد کمپین‌های آگاهی‌بخشی در مورد مسائل اجتماعی مانند بیماری‌ها، فقر، محیط زیست و ... با استفاده از ورزشکاران به عنوان سفیران در رویدادهای ورزشی
برنامه‌های آموزشی: برگزاری کلاس‌های آموزشی و کارگاه‌های ورزشی برای کودکان و نوجوانان در مناطق محروم.
حمایت از ورزشکاران آماتور: حمایت مالی و معنوی از ورزشکاران آماتوری که به دلیل مشکلات مالی قادر به ادامه فعالیت نیستند.
برگزاری تورهای استعدادیابی: حضور در مناطق محروم و استعدادیابی ورزشی از میان نوجوانان مستعد و جذب حمایت مالی جهت توانمندسازی و هدایت تا مدال آوری
بیان نمونه هایی از این قبیل نشان می دهد که خیرخواهی ورزشی مفهومی به غایت عمیق و دارای وجوهی چندگانه است که تاکنون به آن توجه بایسته و شایسته نشده است. هفته تربیت بدنی فرصتی است برای اینکه توجه نیکوکاران، خیریه ها، ان جی اوها و عموم شهروندان به زمینه های مختلف ظهور و بروز اقدامات خیرخواهانه ورزشی جلب شود. امید که به کمک آگاهی بخشی رسانه ها، شاهد اتفاقات ارزشمندی در این حوزه باشیم.

اعظم کریمی
دبیر ستاد خیرین ورزشیار